Wolven in schaapskleren
Wie zich meer aangetrokken voelt tot de wat actievere versie van de klimaatkerk — de sectie kruistochten zeg maar — kan altijd terecht bij Extinction Rebellion en aanverwanten. Daar waar hun christelijke soft versie, de Christian Climate Action, ook al niet meer volledig afkerig staat van een gewelddadige aanpak, is bij XR, zoals ze zich afkorten, ambiance verzekerd. Dat varieert van provocerende actie tot ronduit agressie.
De klimaatwinkel heeft dus voor elk wat wils. Heb je het niet zo met New Age, maar ben je meer van het Heavy Metal-type, geen probleem. U wordt op uw wenken bediend. De groenen hebben zich altijd al geprofileerd als behoorlijk militant, en hebben nooit een geheim gemaakt van hun totalitair machtsstreven. Zo roept de grondlegger van de hedendaagse milieu-ideologie — de Duitse filosoof Hans Jonas — op tot een “welwillende, goed geïnformeerde en scherpzinnige tirannie, geleid door een elite met geheime loyaliteiten en geheime doelstellingen, die niet aarzelt om de ‘edele leugen’ te gebruiken om zijn doelen te bereiken.” (Bron)
Ze worden daarin ‘wel gesteund door de financiële wereld. Zo merkt de Deutsche Bank, in een in november 2020 gepubliceerd samenvattend rapport — ‘What We Must Do to Rebuild’ — op, dat “een ecologische dictatuur nù noodzakelijk is”. Een bank van vertrouwen, betrokken bij meer dan de helft van alle verdachte transacties, waarbij grote banken betrokken waren, kan zoiets uiteraard wel bedenken. Ze zijn betrokken bij zo'n 7.800 slordige juridische geschillen — sinds 2016 —, waaronder royaal witwassen van Russisch geld. Bonafide partners. (Bron)
Maar zo zien we, dat het discours, steeds openlijker, verschuift van klimaat en natuur, richting politiek en geld. De groene tirannie van het klimaat-industrieel-complex wordt vaak — niet voor niets — omschreven als watermeloen-politiek. Groene schil met binnenin vuurrode communistische ideologie.
Dergelijke politieke standpunten, kwamen al vrij vlug uit de mond, van bijvoorbeeld klimaatactiviste Anuna De Wever, die in augustus 2022 is gestopt bij Youth for Climate, de vereniging die ze zelf mee oprichtte. Waarschijnlijk vindt ze dat ze genoeg volgelingen in de val heeft gelokt. Klimaat als voorwendsel voor politiek activisme. Now! Zij zegt hierover: “Ik wil mij als activist richten op het politieke luik rond klimaatverandering. Bijvoorbeeld op onderwerpen als klimaatvluchtelingen.
De klimaatbeweging staat voor een systeemverandering. Dat betekent dat we tegen de huidige systemen van uitbuiting vechten die deze praktijken mogelijk maken.”
Dezelfde toon bij Greta Thunberg: “Om de planeet te redden moeten we komaf maken met het kapitalisme”. ‘Na een spreekwoordelijke lange mars door de instellingen, zijn groene activisten duidelijk ook doorgedrongen tot de hoogste regionen van de Europese en Vlaamse macht, inclusief de mainstream media en de academische wereld. Van daaruit proberen ze nu, als wetenschappelijke ‘experts’, ‘objectieve’ journalisten en beleidsmakers, hun groene, intolerante biodiversiteitsreligie op te leggen aan de bevolking.’ (Bron)
‘Via een tsunami aan plannen, procedures en regeltjes trekken ze het maatschappelijk korset steeds strakker aan. Het klimaatprobleem is wat dit betreft een natte droom: het staat hen toe het gedrag van de burger op 1001 manieren te sturen en te disciplineren. Dat is dan ook wat ze zullen blijven doen.’
Ook de link met woke wordt niet langer verborgen gehouden. Ik citeer: Het ‘Climate Justice Camp’, een Brussels collectief, dat 'een ruimte wil creëren om elkaar te ontmoeten, en het woord te geven aan mensen die in eerste instantie getroffen worden door klimaatproblemen en andere sociale problemen', vindt dat de brede klimaatbeweging niet inclusief en intersectioneel genoeg is. De m/v/x’en van het kamp zijn van mening dat klimaatrechtvaardigheid onlosmakelijk samenhangt met kapitalisme en onderdrukkende systemen, zoals het patriarchaat, racisme en kolonialisme, cisheteronormativiteit (het idee dat heteroseksualiteit normaal is), klassedominantie, validisme (discriminatie van mensen met een handicap), speciesisme (discriminatie van dieren, echt waar)”. Naast prikkelende lezingen over dekolonisering, intersectioneel antispeciesisme en ecofeminisme, worden er ook workshops georganiseerd over diepzinnige kwesties als hekserij.’ Je vraagt je toch af, wat dit nog met het klimaat te maken heeft ...
Extinction Rebellion vormt de extreme en uiterst agressieve — en getrainde — vleugel van de klimaatbeweging. Geïndoctrineerde jongeren die zich vastlijmen aan kunstwerken in musea of aan het wegdek om via wielerwedstrijden op tv te komen. De wanhoop om daarmee het nieuws te halen, is omgekeerd evenredig met de publieke steun voor de gekte bij de bevolking, die steeds vijandiger komt te staan tegen de klimaatdoelen, die medeverantwoordelijk zijn voor de astronomische energiefacturen.
De laksheid van de politie om hier (niet) tegen op te treden is opvallend. Dat was bij acties tegen het coronabeleid wel enigszins anders. Eco-terroristen vormen een bedreiging, maar in veel EU-landen wordt dit omwille van politieke redenen geminimaliseerd, en dank zij fondsen die aan groene klimaat-NGO’s worden gegeven, zelfs gesubsidieerd.
Ondertussen hebben we al een hele reeks acties de revue zien passeren. Extinction Rebellion profileert zich blijkbaar graag in de cultuursector. Dat er geen relatie bestaat tussen klimaat en kunst doet er niet toe. Het gaat om het effect, de aandacht. Maar ook op andere gebieden zijn ze actief. Een greep: XR legde Londen al een week plat, blokkeerde de ring rond Parijs, verstoorde Roland Garros en de Ronde van Frankrijk. In Bretagne werd 1.500 ton graan vernield in een actie voor "duurzame landbouw". In Gent werden honderden SUV’s beklad met stickers en rode verf en over het hele land werden van “milieuonvriendelijke auto’s” de banden plat gezet.
Een klassieker is natuurlijk je vastkleven aan kunst: de Laocoön-beelden in het Vaticaan, ‘La Primavera’ van Botticelli, de ‘Mona Lisa’ van Da Vinci, Jan van Eyck in Brugge of ‘Het meisje met de parel’ in het Mauritshuis. De ‘Zonnebloemen’ van Van Gogh kregen tomatensoep over zich. Een schilderij van Claude Monet werd met aardappelpuree besmeurd en King Charles in Madame Tussauds (Londen) kreeg taart ... (Bron)
‘Je kan Extinction Rebellion van alles betichten, behalve van een gebrek aan fantasie. XR streeft onmiskenbaar maatschappelijke ontwrichting na en de doldrieste drammers denken door obstructie en sabotage hun zin te kunnen krijgen.’ (Bron) Wijze woorden van de zopas overleden Jeroen Hetzler, een van de sterauteurs op Climategate, en een begenadigd auteur en analist. Elk artikel sloot hij af met de onafscheidelijke lijfspreuk: Ceterum censeo Legem Climae delendam esse. (Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet moet worden vernietigd).
Moest u zich afvragen, waar de clubs hun geld vandaan halen: alvast niet via een collectebusje, nee nee, hun sponsors moet je zoeken in hogere segmenten. Zo worden ze blijkbaar gesteund door het Amerikaanse ‘Climate Emergency Fund dat “ontwrichtend, gewelddadig” activisme aanmoedigt, ‘omdat het de snelste manier is om verandering te creëren.’ Dat die beter bij kas zitten dan een doorsnee provinciaal voetbalploegje kan je opmaken uit de groei van de organisatie.
Al meer dan 22.000 klimaatactivisten zouden getraind zijn, en — volgens hun website — ruim 1 miljoen activisten gemobiliseerd. Tja, wat indoctrinatie al niet vermag? Gevaarlijk. Jeroen Hetzler rondt zijn artikel af met: "XR heeft wel recht op meningsuiting en demonstratie, maar het is van vitaal belang dergelijk extremisme, woke, mogelijke censuur en beknotting van academische vrijheid geen vrij spel te geven."
Dat radicale milieu-extremisten ondertussen soms erg veel ergernis opwekken bij het brede publiek, kon je zien in het Amsterdamse Concertgebouw. Toen drie activisten een optreden verstoorden werd de actie hard overstemd door boegeroep en werd de demonstrant door het publiek met geweld de zaal uit gesleurd (november 2022).
In andere situaties worden dergelijke acties wisselend ontvangen. Toen klimaatactivist Jelle de Graaf zich, in de live-uitzending van het programma Jinek, op de tafel vastlijmde, ging de reactie van ‘een boodschap die gehoord moet worden’, tot ‘de verkeerde manier van actievoeren’. Omdat de actievoerder maar bleef doorpraten werd de uitzending onderbroken voor het reclameblok. Zodra uit beeld werd De Graaf met tafel en al weggedragen en van de tafel gekieperd. (Bron)
Bij deze acties bleef het telkens bij minimale schade, en er zijn in Europa nog geen doden gevallen, maar de acties worden steeds driester. In Niort werd geprotesteerd tegen de aanleg van een spaarbekken, bedoeld voor de landbouw. Wat was hier aan de hand? (Bron)
Na tien jaar overleg, sloten milieu-ngo’s, de lokale autoriteiten en zo’n 450 boeren in Deux- Sèvres een akkoord om spaarbekkens aan te leggen. Het idee was om deze in de winter te vullen met regen- en grondwater zodat dit in de zomer kan worden gebruikt en het grondwater niet aangesproken hoeft te worden. Bij groene politici ging gejuich op, maar er was één tegenstander van het project, die zich niet bij de consensus neerlegde, Julien Le Guet. Volgens de visie die hij volgt, passen bassins niet in de maatregelen tegen de klimaatverandering en is alleen kleinschalige landbouw een oplossing. Opnieuw een politiek-ideologische boodschap, die zich niets aantrekt van wetenschappelijke inzichten en de beschikbaarheid van voldoende betaalbaar voedsel. Met 6000 demonstranten vocht hij in Niort een ware veldslag uit tegen 3200 man ordetroepen. Er raakten zeven demonstranten zwaar gewond, tot in coma toe. Bij de politie — die vrijwel onmiddellijk aangevallen werd met stenen en ijzeren staven, en bestookt werd met vuurwerkbommen en Molotov-cocktails — waren er 47 gewonden, waarvan twee ernstig. Vier combi’s vlogen in brand.
De versie die de media gaven aan dit voorval in Sainte-Soline zal u bekend in de oren klinken. Er was een vreedzame demonstratie en die zou door ‘radicale elementen’ zijn verstoord. Pure leugens. De geweldplegers — die in de organisatie zaten — volgden gewoon het principe van Malm: terwijl het ‘harde front’ te keer gaat, presenteren de gematigden zich als redelijk alternatief. Maar de leiding blijft in handen van het harde front.
— — —
Soms loopt de actie ook niet altijd zoals gepland en wil het wel eens mis gaan met de actie of de actievoerders. Om de decarbonisering van de Duitse transportindustrie te eisen, kleefden radicale klimaatactivisten zich vast aan de vloer, in een Volkswagen-toonzaal in Wolfsburg (oktober 2022). (Bron) Ze plakten ook affiches op de exclusieve wagens.
Tot hun verbazing had het getroffen bedrijf weinig zin om hen op hun wenken te bedienen. Het bedrijf zorgde er voor, dat sympathisanten het gebouw werden uitgelaten, maar niet meer binnen mochten.
Het beloofde dus een ongemakkelijke nacht te worden en dat werd het ook. Om te beginnen hadden de klimaatklevers geen eten bij zich en zetten de medewerkers van Volkswagen de verwarming uit. Ook op de eis naar een “kom om in te plassen en hun gevoeg te kunnen doen”, werd niet ingegaan. ’s Nachts kwamen de beveiligingsdiensten hen controleren, wat blijkbaar voor ergernis zorgde. Tot overmaak van ramp moest Gianluca Grimalda — een onderzoeker in sociale psychologie en formeel de verantwoordelijke van de actie — naar het ziekenhuis omwille van mogelijke bloedklonters in zijn hand, nadat hij 24 uur aan de grond was vastgelijmd. Naar eigen zeggen zette hij hier zijn hongerstaking verder. De rest van de extremisten werden, na 42 uur de toonzaal te hebben verstoord, door de oproerpolitie opgepakt. Ze eisten de CEO van Volkswagen te spreken, maar die toonde geen interesse. De mislukte actie wekte vooral hoon en spot op, en Volkswagen kreeg behoorlijk veel lof om hun aanpak.
Ook de actie van klimaatactivisten van het collectief “Letzte Generation” (december 2022) verliep niet volgens plan. Toen ze zich wilden vastlijmen aan een weg in München — om te waarschuwen voor de klimaatopwarming — mislukte de actie omdat het te koud was. Klinkt al even bizar als de energiespecialist Matthieu Blondeel, die in De Morgen de volgende grappige uitspraak doet: "We moeten hopen dat we door klimaatverandering een milde winter krijgen". Dat heeft dan wel te maken met de energieprijzen, maar toch... (Bron)
XR vormt, samen met Black Lives Matter, de zoveelste stap van extreemlinks, om met succes de media en de publieke opinie te manipuleren. De gemeenschappelijke noemer vormt de “repressieve tolerantie” van Herbert Marcuse. Om het doel van de klasseloze maatschappij te verwezenlijken, moest volgens de neomarxistische filosoof desnoods maar de democratie worden uitgeschakeld. Meningen die niet strookten met de ideologie, moesten worden onderdrukt.
— — —
Al is de publieke opinie niet altijd mee, bij de media kan ‘demonstreren voor de redding van het klimaat’ op de nodige sympathie rekenen. Het is dan ook niet te verwonderen dat de ondergang-profetieën van deze radicaal-linkse bewegingen steeds meer ingang vinden. Een ideologie die louter is gebaseerd op compromisloos antikapitalisme, en een simplistische opsplitsing tussen daders en slachtoffers, volledig in de woke-lijn. Hun ideaal van nul CO2-uitstoot in 2025 kan maar tot één ding leiden — aldus Gertjan van Schoonhoven —, namelijk Stalinisme: “Het kan alleen als onze vrijemarkteconomie acuut een ‘oorlogseconomie’ wordt en onze parlementaire democratie een dictatuur.” (Bron)
Hun psychotische oprispingen, bestormingen van vliegvelden en blokkeringen van vitale verkeersaders ondervinden amper weerstand. “Dat blijkt uit de zachte hand van de politie die keer op keer alles in het werk stelt om de demonstranten (bijvoorbeeld) ongeschonden van de A12 te plukken”, aldus Geerten Waling. Het Openbaar Ministerie zag na een bezetting van een autosnelweg af van vervolging van de verdachten. De actievoerders worden met fluwelen handschoenen aangepakt. De acties van XR kunnen bij de politie zelfs rekenen op de nodige sympathie. Dergelijke bijeenkomsten groeien uit tot halve festivals, met een goedkeurend knikje van de culturele en intellectuele elite.” (Bron)
Dat zagen we ook heel duidelijk bij de publiciteitsstunt van Greta Thunberg (januari 2023). De Zweedse, volledig ontspannen, tijdens haar show-“arrestatie" in een Duitse bruinkoolmijn. Doorzichtiger kan het niet. Een kort gesprekje, enkele grapjes, een lach en een paar fotografen die uitgebreid de tijd krijgen, om 's werelds bekendste klimaatactiviste te fotograferen.
Klaarblijkelijk spelen de media niet alleen het spelletje mee, zij hebben zelfs inspraak in de enscenering. Je moet je public relations weten te verzorgen en dan krijg je je boodschap wel verkocht. En, toegegeven, daar zijn de planeetredders wel sterk in. Maar denkt u vooral niet dat ze het hierbij zullen laten en er geen plannen bestaan, om extremer te gaan. (Bron) In maart 2023 werd in Amsterdam een thema-avond gepland met als onderwerp: ‘Is vreedzaam protest wel genoeg, of zou het gebruik van geweld, dan wel tegen objecten, dan wel tegen personen, heroverwogen moeten worden? Zo ja, welke prijs zijn we allemaal bereid op persoonlijk niveau te betalen voor onze inzet voor klimaatrechtvaardigheid? Zijn wij bereid om drie tot vijftien jaar in de gevangenis te belanden als gevolg van klimaatactivisme?’ (...)
Dit soort debat — in een links-extremistische agenda — over het gebruik van geweld, is niet nieuw, maar wel ernstig in strijd met het Wetboek van Strafrecht waarin staat: Wie een misdrijf pleegt om een deel van het volk angst aan te jagen, om de overheid of een organisatie te proberen te dwingen iets te doen of te dulden, of om de fundamenten van onze samenleving ernstig te ontwrichten, is volgens de Nederlandse strafwet een terrorist. Dat men niet aan dit links terrorisme kon voorbij gaan, was al vlug duidelijk en de debatavond werd geannuleerd, maar is dit al niet een stap te ver richting het legitimeren van geweld, uit naam van de vermeende klimaatcrisis? Kunnen we het nog wel verder toestaan dat radicale organisaties, wegens een levensovertuiging, zomaar opruiende taal mogen verspreiden, of aanzetten tot gewelddadig optreden? En tot slot: kunt u zich geen acties voorstellen, van een véél lichter kaliber, die toch door de politiek correcte media in een slecht daglicht zijn gezet, en juridisch zwaar bestraft?